Αγαπητή μου, τη μία φέρνεις κεμπάμπ, την άλλη σουτζουκάκια, την τρίτη μπιφτέκι, εκτός του ότι θα ανεβάσεις χοληστερίνη σε έχει πιάσει εχθρό η μύτη μου η οποία είναι άμεσα συνδεδεμένη με το στομάχι. Μυρίζει η μύτη, γουργουρίζει το στομάχι. Και τι να σου κάνει ένα Καραμοσάντουιτς με ζαμπονότυρο και μια μπανάνα;
Υπάρχουν 3 λύσεις:
- Η μία να πάω, να της κλέψω το πιάτο και να αρχίσω να τρέχω. Όταν δεν θα με κυνηγάει πια κανείς, θα κάτσω σε μια γωνιά και θα αφανίσω τη λεία μου. Πως κάνουν τα σκυλάκια; Κάπως έτσι...
- Να φέρνω κι εγώ φαγητό από το σπίτι και να στρώνομαι παρέα τους να τρώω. Βέβαια αυτό θα με κάνει να τρώω 2 φορές την ημέρα (μια το μεσημέρι, μια το βράδυ) και βλέπω να γίνομαι μπακατελίτσος.
- Η τρίτη λύση λέγεται μανταλάκι στη μύτη αλλά δεν θα φαίνομαι γελοίος μετά;
Καμιά άλλη λύση;
Λιτοδιαιτο σε βρισκω!Λοιπον,μια λυση ειναι να φερνεις κι εσυ ταπερακι απο το σπιτι και να τρως το βραδυ τη μπανανα και το σαντουιτς! Ετσι για να μη μυριζει η μυτη και γουργουριζει το στομαχι.. :)
σωστή σε βρίσκω! έτσι θα έχω και περισσότερο χρόνο για να κάψω το φαγητό μέχρι να κοιμηθώ. Αλλά, μεταξύ μας, στο σπίτι το απολαμβάνεις περισσότερο το φαγητό, κάθεσαι στο τραπέζι σου, μιλάς με τον άλλον, ενώ στη δουλειά; Γρήγορα, γρήγορα. Οπότε ένα γεύμα και καλό, άλλωστε το φαγητό είναι απόλαυση ;-)